Έχω σκάσει, όλοι με ρωτούν και δεν μπορώ να απαντήσω…
Γιατί θα πρέπει να ευχαριστήσω μερικούς επιμορφωτές για τον αγώνα που έδωσαν και πληρωνόμαστε;
Τι έκανε μερικούς να πιστεύουν ότι πληρωνόμαστε εξαιτίας τους;;; Διαφωνώ.
Παρακαλώ καταθέστε τις απόψεις σας.
Υ.Γ. Από όσο γνωρίζω μια μόνο επιμορφώτρια έκανε καταγγελία για κακοδιοίκηση. Οι υπόλοιποι σκούζαμε, άλλος περισσότερο κι άλλος λιγότερο, και ελπίζαμε.
christos
elenaell
gkremmy
HarMak
mcsotos
nakisjohn
xrisoik
zourelidis
Το τελευταίο θρανίο 
#1 by elenelli on 25 Ιουνίου, 2009 - 10:54 πμ
Αν και εκτιμώ ότι θα έπρεπε να υποβάλω σχόλιο στην ομάδα Β επιπέδου και όχι εδώ, μια που το αναφέρεις θα το πω.
Αρνούμαι να πιστέψω ότι η πίεση κάποιων θερμόαιμων οδήγησε στο να πληρωθούμε. Τι να πω; Ας είναι καλά ο Αρούλης που υπέγραψε;
Όπως αρνούμαι να δεχτώ ότι πιστοποιημένοι επιμορφωτές και επομένως χρόνια στο επάγγελμα και στο Δημόσιο, τα βάζουν με απλούς υπαλλήλους της ΕΥΕ που ελάχιστη πρωτοβουλία έχουν παρά εκτελεστικές αρμοδιότητες των ανωτέρων τους. Μήπως δεν ξέρουν πόσο αναλώσιμοι είναι όλοι οι αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί που «βγάζουν τη δουλειά» για χάρη κάποιων υπουργών, προϊσταμένων, βουλευτών, πολιτικών παρατρεχάμενων κλπ;
Ή δε διέρρευσε ποια πρόσωπα ήταν επικεφαλής και «έφαγαν, έφαγαν, έφαγαν» ό,τι μπορούσαν και εκμεταλλεύτηκαν ό,τι ήταν δυνατόν;
Αφέλεια μου φαίνεται να μην το γνωρίζουν όλο αυτό! Χαίρομαι για την αποζημίωσή μας γιατί απαιτούσε και χρόνο και κόπο όλο αυτό το εγχείρημα! Μέχρι εκεί, όμως. Περισσότερο εξοργίστηκα με το μένος κάποιων, παρά αισθάνομαι την ανάγκη να τους ευχαριστήσω.
#2 by sofilab on 25 Ιουνίου, 2009 - 1:19 μμ
Μην ξεχάσω να ευχαριστήσω…
1.Αυτούς που με τον αγώνα τους κατάφεραν να κάνουν το αδύνατο, δυνατό.
2. Αυτούς που ζητούσαν να δοθεί μεταπτυχιακός τίτλος στις ΝΤ.
3. Αυτούς που ετοιμάζονταν για το μεγάλο ντου, αλλά ευτυχώς κράτησαν περιορισμένη την επανάσταση στο πλαίσιο του blog.
Τελικά ποιον έχω να ευχαριστήσω;
Το Σωτήρη, την Έλενα, τον Σίμο, τον Στυλοβάτη, Τον Γιάννη και και και και κάμποσους ακόμα που δε χρειάζεται να αναφέρω γιατί θα γέμιζα το χώρο κι όχι γιατί τους ξέχασα, αλλά για ένα και μόνο λόγο… Γιατί τους γνώρισα και μου έδωσαν την ευκαιρία να συνεργαστώ μαζί τους, να τους πειράξω, να τους στεναχωρήσω να κάνουμε interactivity ρε παιδί μου στο κάτω κάτω. Όλα τα άλλα ήταν γνωστά. Θα σας πληρώσουμε, δεν θα σας πληρώσουμε, θα κάνουμε το εύκολο δύσκολο μέσα από τη διαδικασία του ανώφελου, (όχι και τόσο ανώφελο τελικά αν σκεφτεί κανείς ότι κάποιοι πίστεψαν ότι μας έκαναν και χάρη). Πληροφορήθηκα ότι κάποιος έκανε καταγγελία για κακοδιαχείριση… Καλά έκανε, αλλά μάλλον θα την έκανε σε λάθος πρόσωπα…Σημασία έχει ότι αυτό που μου έμεινε (για μένα μιλάω) είναι η παρέα των παιδιών (αυτό το «παιδιών»το γράφω και χαίρομαι, πάτησα τα 45) κι ας είναι μερικοί λάθος ομάδα ή ψηφίζουν λάθος κόμμα. 🙂 Αυτούς λοιπόν τους ευχαριστώ από καρδιάς. Αμήν
#3 by Στέργιος Ναστόπουλος on 30 Ιουνίου, 2009 - 8:45 μμ
Ε, λοιπόν, αν θέλετε, είμαι από εκείνους που φώναξαν. Το αν δεν «καταφέραμε» τίποτα, δεν αναιρεί την προσπάθεια. Μακριά από τα κέντρα αποφάσεων, με τα πενιχρά μέσα που μου διαθέτει το Internet, «φώναξα». Το αν πέτυχαμε να πληρωθούμε και οτι το χρωστάμε στον Αρούλη που υπόγραψε, μόνο τον ραγιαδισμό μας δείχνει. Δεν αισθάνομαι καμια τύψη που φώναξα. Για το αυτονόητο. Να πληρωθούμε για τη δουλειά μας. Ακόμα για τον κακό τρόπο με τον οποίο επιχειρήθηκε η εισαγωγή των ΤΠΕ στην Εκπαίδευση, τις υποσχέσεις και τα τέρμινα που δεν τηρήθηκαν με αποτέλεσμα να είμαστε «στον πάγο» για 2 περίπου χρόνια, την έλλειψη υποδομής για να «τρέξεις» τα διδακτικά πακέτα κτλ., που όλοι τα ξέρουμε. Δεν θέλω, προσωπικά, τίποτα από κανέναν. Ούτε ευχαριστώ, ούτε τίποτα. Απλά με ενόχλησε και με ενοχλεί η προχειρότητα, η τσαπατσουλιά μας σαν λαός, η κουτοπονηριά μας (βλ.κρύψε οτι υπάρχει πρόβλημα στην πληρωμή). Και βέβαια η μεγάλη απογοήτευση, που δεν πληρώνεται με τίποτα. Φυσικά τι περίμενεις, με ένα σεμινάριο να αλλάξουν στάσεις, συμπεριφορές και παγιωμένες αντιλήψεις; Όχι βέβαια, αλλά τουλάχιστον, ας το κάναμε σωστά. Αυτά, και συγγνώμη για την ενόχληση. Και επαναλαμβάνω, δεν ζητάω από κανέναν τίποτε. Ας είμαστε πιο οργανωμένοι, να φωνάξουμε συντεταγμένα. Αλλά δεν είμαστε. Ούτε κι αυτό δεν το καταφέραμε. Δυστυχώς…
#4 by mcsotos on 30 Ιουνίου, 2009 - 10:07 μμ
Στέργιε καλησπέρα,
Θεωρώ ότι, στη παρούσα φάση, ο απολογισμός( ; ) ή και μια αξιολόγηση είναι απόλυτα επιβεβλημένη.
Η απορία μου ήταν και είναι απλή. Σε καμιά περίπτωση δεν κατέκρινα όσους εξέφρασαν τις επιφυλάξεις τους και όσους φώναξαν. Προσωπικά θεωρώ ότι δικαιωθήκαμε τελείως τυχαία… Όπως τυχαία συμβαίνουν τα πάντα γύρω μας. Θεωρείς ότι τρόμαξαν από το μένος μας;
Διέκρινα, τελευταία, μια προσπάθεια να παρουσιαστεί το τυχαίο γεγονός ως «ο αγώνας τώρα δικαιώνεται». Πράγμα που με ενοχλεί. Με ενοχλεί η οικειοποίηση. Γιατί τα ίδια ψέμματα μάς τα είπαν πάρα πολλοί, εννοώ βουλευτές. Δεν έχω καμιά όρεξη να ακούσω ακόμα περισσότερα.
Επιμένω ότι η μόνη αξιόλογη πράξη, κατά τη γνώμη μου και εφόσον έγινε, ήταν η αναφορά κακοδιοίκησης. Τώρα κι εγώ έχω την απορία για το μένος ορισμένων προς ορισμένους υπαλλήλους της ΕΥΕ, μια και όλοι πρέπει να γνωρίζουμε ότι την ευθύνη έχει ο υπεύθυνος του έργου.
Και για να κλείσω χάρηκα με τους συνάδελφους που γνώρισα. Με αρκετούς συνεργάζομαι, πιθανά θα συνεργαστώ και με περισσότερους. Αλλά αυτό δεν το οφείλω σε κανένα άλλο παρά στις ομάδες που δημιουργούνται και +εργάζονται.
Παρακολουθώ ανελλιπώς και το blog του ΠΑΚΕ Ιωαννίνων αλλά και τον Στέντορα, και τον Νίκο, την Λίτσα, τον Κώστα… και πολλούς άλλους συνάδελφους που μοιραζόμαστε τις ίδιες ανησυχίες.
#5 by Στέργιος Ναστόπουλος on 1 Ιουλίου, 2009 - 11:56 πμ
Αν πράγματι έμεινε κάτι από την όλη ιστορία, είναι το τελευταίο που αναφέρεις. Γιατί βέβαια δεν γίναμε πλούσιοι με τα χρήματα 1 και κάτι ΚΣΕ, που κατά μέσον όρο, όλοι κάναμε, ίσως και λιγότερο. Το ότι δηλαδή υπάρχει ένας κόσμος που ανησυχεί, που νοιάζεται, έστω κι έτσι, ανοργάνωτα, λίγο-λίγο που θα πάει, κάτι θα γίνει. Δεν το περιμένω σύντομα, εξάλλου δεν είμαστε στην κορυφή των χωρών που εφαρμόζουν ΤΠΕ στην Εκπαίδευση, έχουμε πολλά άλλα να λύσουμε προηγουμένως, αλλά υπάρχει μια μικρή, έστω, δύναμη, που βλέπει μπροστά, βλέπει αυτό που έρχεται και προσπαθεί για να το φέρει όσο γίνεται πιο γρήγορα. Μα αυτό λέγεται υλικοτεχνική υποδομή (που δεν υπάρχει), μα λογισμικό, μα μέθοδους. Βέβαια δεν χωράνε τα παλιά παπούτσια στα καινούργια πόδια, μόνο στα παλιά πόδια που είμαστε εμείς, οι δάσκαλοι, με όλα τα βαρίδια που κουβαλάμε. Αλλά η ανησυχία υπάρχει. Και ίσως φέρει κάτι καλό. Δεν ελπίζω οτι θα το δω στην καριέρα μου, είμαι δα και δάσκαλος με 27 χρόνια υπηρεσίας, αλλά ίσως οι νεώτεροι, ναι. Θα ήθελα όντως να συνεισφέρω. Και βέβαια αυτό είναι το κίνητρό μου για όλη τη γκρίνια, και όχι τόσο το προσοδοφόρον του εγχειρήματος. Δυστυχώς βλέπω οτι από την πλευρά της Πολιτείας μιαν απαράδεκτη αδράνεια: Αντί να αξιοποιηθεί άμεσα το δημιουργημένο δυναμικό και η δυναμική ξαναγυρίσαμε στη Νιρβάνα της απραξίας, του ανατολίτικου αραμπά. Πρωτοβουλίες ατομικές δεν φέρνουν την άνοιξη: Γιατί, ας πουμε να μη δημιουργηθούν άμεσα γραφεία υπεύθυνα για την προώθηση των ΤΠΕ στην Εκπαίδευση σε κάθε Διέυθυνση, που με εθνικούς ή κοινοτικούς πόρους να αναλάβουν συγκεκριμένα καθήκοντα προώθησης, να επιλύουν τεχνικά προβλήματα, να συμβουλεύουν ή με ημερίδες να επιμορφώνουν; Θα μου πεις μια ακόμα γραφειοκρατία. Μπορεί, αλλά σε ένα γραφειοκρατικό μηχανισμό, όπως το ΥΠΕΠΘ δεν υπάρχει άλλος τρόπος να προωθηθούν πράγματα. Γιατί ακόμη να μη συσταθεί μια επιτροπή, μια από τις τόσες που υπάρχουν για τις ανάγκες κάθε πικραμένου, που να έχει ως μοναδικό καθήκον την προσαρμογή των Α.Π., εν όψει και των αλλαγών στην Δευτεροβάθμια, αλλά και από αντανάκλαση και στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και να κάνει προτάσεις, άμεσα ή μακροπρόθεσμα υλοποιήσιμες; Τέτοια θα περίμενα, και όχι οι μικροί Ρομπέν των Δασών ή Δονκιχώτηδες να προσπαθούν να βγάλουν με τη φιλοτιμία τους το φίδι από την τρύπα του. Δυστυχώς τίποτ’ απ΄αυτά δεν έγινε. Αναμένω. Οχι για τίποτ’ άλλο, αλλά επειδή είμαι από τη φύση μου αισιόδοξος.
Τώρα για να απαντήσω σε όσους θεωρούν οτι κέρδσαν κάποια μάχη: Μάλλον είναι εκτός θέματος….